برای بررسی «John Wick: Chapter 4» شاید آخرین فاکتوری که باید به آن پرداخت، فیلمنامه و قصه است و به طور شگفت‌انگیزی، در این جا نبود این اصل تأثیرگذاری ویرانگری بر کلیات اثر نگذاشته است. قصه «جان ویک ۴» ویژگی منحصربه‌فردی ندارد. در این قسمت، جان ویک در تلاش برای به‌دست‌آوردن آزادی خود است و برای انجام این کار باید هیئت را راضی کند که تقریباً غیرممکن است؛ بنابراین، تنها راهی که پیش رویش باقی می‌ماند، قتل‌عام‌کردن دنیا برای رسیدن به آزادی است تا اینکه پیشنهادی دریافت می‌کند و…
«جان ویک ۴» از لحظه‌ای که آغاز می‌شود، مانند بازی‌های کامپیوتری قصه را روایت می‌کند و حتی شخصیت‌های قصه نیز سازوکاری مشابه را پی می‌گیرند. این موضوع در بخش‌هایی از فیلم که اکشن از زاویه بالا به تصویر کشیده می‌شود اوج می‌گیرد و تماشاگر را به یاد بازی‌های جذاب ایزومتریک می‌اندازد؛ بنابراین یافتن منطق روایی و مسائل مرتبط در «جان ویک ۴» وقت تلف کردن است و تمام تأکید فیلم در نقطه‌ای دیگر رقم می‌خورد.
« John Wick: Chapter 4» به طور مشخص و واضح، سطحی جدید از سینمای اکشن را به تماشاگران سینما عرضه می‌کند. در سال‌های گذشته و مخصوصاً پس از اکران آثاری همچون «هویت بورن»، استفاده از تکنیک‌های فیلم‌برداری مانند “لرزش روی دست” برای خلق صحنه‌های اکشن به محبوبیت رسید. در این نوع فیلم‌برداری، دوربین به جهت ایجاد تنش، مدام تکان می‌خورد و مزیت آن برای فیلمسازان این بود که در این شرایط می‌توانستند ضعف‌های موقعیت را در یک تدوین دیوانه‌وار بپوشانند. اما حالا «John Wick: Chapter 4» این ضعف را پشت سر گذاشته و فیلمسازی اکشن را وارد سطح جدیدی کرده است.
هنگام تماشای «جان ویک ۴» تماشاگر سینما این فرصت را دارد که پیچیده‌ترین بدل‌کاری‌های سینمایی را بدون آن که لنز دوربین در لحظه تغییر کند ببیند و از جزئیات آن لذت ببرد. جزئیاتی که با وسواس و توانایی‌های بسیار بالای تیم بدل‌کاران رقم می‌خورد و می‌توان گفت که این اثر می‌تواند یک نماینده تمام‌عیار برای جامعه بدل‌کاران و نمایش توانایی‌هایشان باشد. فیلمی که به‌راحتی تماشاگر را هیجان‌زده می‌کند و نبض آن‌ها را به دست می‌گیرد. خوشبختانه موسیقی در طول فیلم نقش بسزایی در القای هیجان به تماشاگران دارد و می‌توان گفت «جان ویک ۴» ازاین‌حیث، بهترین قسمت در این سری از فیلم‌ها محسوب می‌شود.
البته همان‌طور که اشاره شد، ایرادات بسیاری به فیلمنامه و روند داستانی وارد است. یکی از این ایرادات شخصیت منفی قصه است که برخلاف آنچه که درباره‌اش بیان می‌شود، هوش و ذکاوتی ندارد و همچنین شخصیت جایزه‌بگیر قصه به همراه سگش که وضعیت این یکی حتی در مقایسه باشخصیت منفی داستان هم بدتر است! شاید؛ مانند خود سازندگان، خیلی نباید روند قصه را جدی گرفت و صرفاً باید به آن به چشم یک بهانه برای شروع درگیری نگاه کرد!
« John Wick: Chapter 4» به طور مشخص، برای پرده عریض سینما ساخته شده است و بیش از نیمی از لذت تماشای آن زمانی به وجود می‌آید که در سالن تاریک سینما به تماشای اثر بنشینید. اثری که سعی کرده تا جایی که امکان داشته، استفاده از جلوه‌های ویژه کامپیوتری را به حداقل برساند و اتفاقاً تحسین‌برانگیزترین بخش فیلم نیز همین نکته است. جایی که تماشاگر بالاخره قادر خواهد بود از آنچه که در تصویر می‌بیند و واقعی است لذت ببرد و ازاین‌پس، سطح توقعاتش را از سینمای اکشن بالاتر ببرد.
